متاسفانه در مقاله ای که چند وقت پیش در مورد انتخاب وب سایت یا شبکه اجتماعی نوشتم به این نکته اشاره کردم ، که ایجاد کانال بدون وب سایت عملا اشتباههی بزرگ است که در هیچ کشوری غیر از ایران اتفاق نمی افتد ، ما ایرانی ها همیشه کلاه هزینه سرمان رفته و این بار اول نیست ، چون زدن کانال هیچ هزینه ای ندارد و عضو گیری در آن راحتتر از وب سایت هست ، همیشه فکر می کنیم کانال بهتر است ، در حالی که وب سایت با همه مشکلاتی و زحماتی که دارد ، این حسن را دارد که مالک 100 درصد آن شما هستید و بدون حکم قضایی هیچ گاه ارتباطش با مشتری شما قطع نمی شود ، ولی کانال های شبکه های اجتماعی همیشه در معرض فیلتر یا حذف یا بن شدن هستند و عملا به هیچ روشی بعد از حذف یا بن شدن قابل بازگشت نیستند.

وب سایت هر چه باشد ، قابل بازیابی و بک اپ گیری است و در صورت بروز هر گونه مشکل قابل نجات است ، هیچ گاه وب سایت ها بصورت یکجا فیلتر نخواهد شد و این ضربه بزرگ که به کسب و کار الکترونیک 1میلیون نفر نمی خورد ، اما متاسفانه وقتی همه درگیر یک تب اجتماعی به اسم کانال تلگرام یا صفحه اینستاگرام می شوند عملا این اتفاقات گریز نا پذیر است. نبود نظارت بر روی شبکه های اجتماعی همیشه باعث می شود تا دولت هر بار با هر مشکلی اجتماعی یا سیاسی و امنیتی اقدام به فیلتر کامل نرم افزار کند ، متاسفانه آنچه از رفتار دولتمردان مشهود است این است که وقتی یک وب سایت یا نرم افزار خارجی فیلتر می شود ، امید به برگشت آن تقربیا صفر است ، مثل فیلترینگ یوتوب ، فیس بوک ، توییتر و ... ، من به دوستانی که کانال دارند سفارش می کنم که یا وب سایت بزنند یا اپ موبایل تا بتوانند با کاربران ارتباط مطمئن تری داشته باشند ، این کار هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری دائمی است. داشتن وب سایت مثل خرید مغازه یا ملک تجاری است. که بدون حکم قانونی به هیچ وجه نمی توان آنرا فیلتر یا محدود کرد.